حتما تاکنون بارها نام پولیپ بینی را شنیده‌اید، برای درمان این بیماری تنفسی عمل‌های جراحی زیادی انجام می‌شود، پولیپ بینی توده‌هایی غیر سرطانی هستند که معمولا بدون درد بوده و ممکن است در اثر التهابات ناشی از آسم، عفونت‌های بینی و حلق (قارچی یا باکتریایی) و یا آلرژی‌ها ایجاد شوند؛ از شایع‌ترین علائم این عارضه می‌توان به اختلال در تنفس، آبریزش بینی و خروپف اشاره کرد.
فهرست محتوای نوشته
همه آنچه که باید درباره پولیپ بینی بدانید!
پولیپ‌های بینی توده‌های نرم و بدون دردی هستند که می‌توانند در داخل مجاری بینی ایجاد شوند، علائم آن نیز به صورت آبریزش بینی و ترشح بعد از بینی، احساس مسدود شدن یا متورم شدن مجرای بینی اتفاق بیفتد.
آیا تا به حال احساس کرده‌اید که سرماخوردگی دارید که از بین نمی‌رود؟
آبریزش بینی که متوقف نمی‌شود، حتی با داروهای سرماخوردگی و ضد آلرژی؛ این‌ها ممکن است به دلیل پولیپ بینی باشد.
پولیپ بینی خوش خیم (غیر سرطانی) بافت پوششی یا مخاط بینی شما است؛ که در مخاط بینی رشد می‌کند، مخاط یک لایه بسیار مرطوب است که به محافظت از داخل بینی و سینوس‌ها کمک می‌کند و هوایی که تنفس می‌کنید را مرطوب می‌کند؛ در طول عفونت یا تحریک ناشی از آلرژی، مخاط بینی متورم و قرمز می‌شود و ممکن است مایعی تولید کند که باعث آبریزش شود، با تحریک طولانی مدت، مخاط ممکن است یک پولیپ تشکیل دهد. پولیپ یک شکل گرد (مانند یک کیست کوچک) است که می‌تواند مجاری بینی را مسدود کند.
این عارضه ممکن است در بعضی افراد بدون هیچ مشکل قبلی ایجاد شود، بعضی محرک‌ها وجود دارند که در ایجاد این مشکل تاثیرگذار هستند، این محرک‌ها عبارتند از:
- آسم
- عفونت‌های مزمن یا مشکلات سینوسی
- حساسیت به داورهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن یا آسپرین
- فیبروز سیستیک
- رینیت آلرژیک (تب یونجه)
ممکن است در بعضی افراد این عارضه به صورت ارثی به وجود آمده باشد، این ممکن است به دلیل روشی باشد که ژن‌های آن‌ها باعث می‌شود مخاط آن‌ها به التهاب واکنش نشان دهد.
علائم پولیپ بینی چیست؟
پولیپ‌های بینی اغلب در ناحیه‌ای که سینوس‌های فوقانی به بینی شما تخلیه می‌شود (محل تلاقی چشم‌ها، بینی و استخوان گونه) رخ می‌دهد؛ حتی ممکن است ندانید که پولیپ دارید زیرا آن‌ها فاقد حس عصبی هستند.
پولیپ‌ها می‌توانند به اندازه‌ای بزرگ شوند که مجاری بینی شما را مسدود کنند و در نتیجه باعث آبریزش بینی مزمن شود، علائم آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آبریزش بینی
- احساس مسدود شدن بینی
- گرفتگی بینی
- کاهش حس بویایی
- نفس کشیدن از طریق دهان
- احساس فشار در پیشانی یا صورت
- آپنه خواب
بیشتر بخوانید: آپنه خواب؛ انواع، تشخیص و روش‌های درمان
اگر علاوه بر پولیپ، عفونت سینوسی نیز وجود داشته باشد، ممکن است درد یا سردرد نیز رخ دهد.
پولیپ بینی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر پزشک شما با وسیله‌ای روشن به نام اتوسکوپ یا ناسوسکوپ به مجاری بینی شما نگاه کند، احتمالا پولیپ بینی قابل مشاهده خواهد بود، اگر پولیپ در سینوس‌های شما عمیق تر باشد، ممکن است پزشک نیاز به انجام آندوسکوپی داشته باشد، این روش به صورت هدایت یک لوله نازک و منعطف با نور و دوربین در انتها به داخل مجرای بینی است.
اگر قصد انجام آندوسکوپی دارید و پزشک آن را به شما پیشنهاد داده است و نیاز به اطلاعاتی دقیق‌تر و جامع‌تر در رابطه با آن دارید، می‌توانید مقاله آندوسکوپی و کولونوسکوپی را در سایت ما مطالعه و پاسخ سوالات خود را دریافت کنید.
بیشتر بخوانید: آندوسکوپی و کولونوسکوپی؛ بررسی جامع و نکات مهم
سی تی اسکن یا اسکن ام آر آی ممکن است برای تعیین اندازه و محل دقیق پولیپ لازم باشد، پولیپ‌ها به صورت نقاط مات در این اسکن‌ها ظاهر می‌شوند، اسکن همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا پولیچ باعث تغییر شکل استخوان در ناحیه‌ای شده است یا خیر؛ این همچنین می‌تواند انواع دیگری از رشد را که ممکن است از نظر پزشکی جدی‌تر باشند، مانند ناهنجاری‌های ساختاری یا رشد سرطانی رد کند.
چه درمان‌هایی برای پولیپ بینی وجود دارد؟
داروها اولین راه‌حل درمان این عارضه هستند که به جلوگیری از بزرگ شدن آن‌ها کمک می‌کند؛ داروهایی که التهاب را کاهش می‌دهد ممکن است به کاهش اندازه پولیپ و تسکین علائم آبریزش یا احتقان کمک کند، همچنین استفاده از اسپری‌های استروئیدی بینی به داخل بینی می‌توانید آبریزش بینی و احساس انسداد را با کوچک کردن پولیپ کاهش دهد، با اسپری کردن این اسپری‌ها به داخل مجرای بینی می‌توانید علائم این بیماری را کاهش دهید.
بیشتربخوانید: کورتیکواسترویید استنشاقی؛ ۶ نکته در خصوص استفاده از آن
اگر اسپری‌های بینی موثر نباشند، یک استروئید خوراکی یا تزریقی، مانند پردنیزون ممکن است گزینه مناسبی باشد.
همچنین راه‌های درمانی دیگری برای درمان قطعی این بیماری وجود دارد، برای مثال برداشتن پولیپ با جراحی نمونه‌ای از درمان‌های آن می‌باشد، که جراحی علائم و مشکلات آن را به صورت کامل از بین می‌برد.
سایر درمان‌های پولیپ بینی عبارتند از:
- آنتی بیوتیک‌ها برای جلوگیری از بزرگ شدن پولیپ
- آنتی هیستامین‌ها برای کاهش واکنش‌های آلرژیک
- ایمونوتراپی آلرژن و حذف آلرژن‌ها در صورت امکانگ
- شستشوی روزانه سینوس‌ها با محلول آب نمک
- داروهایی برای کمک به کاهش التهاب
- درمان حساسیت‌زدایی آسپیرین، در صورت لزوم
بیشتر بخوانید: آنتی هیستامین، ۲ دسته داروی پرکاربردی که باید بشناسید!
پزشک شما درباره اینکه کدام نوع درمان برای شما مناسب باشد با شما صحبت می‌کند؛ در صورتی که پزشک به شما جراحی برداشتن پولیپ را پیشنهاد دهد ممکن است که توصیه کند حداقل ۲ تا ۳ ماه قبل از شروع جراحی، از داروهایی مانند اسپری‌های استروئیدی و محلولات نمکی استفاده کنید.
هرگز نباید سعی کنید پولیپ بینی را در خانه بردارید، که در این مورد نه تنها ممکن است با شکست مواجه شوید، بلکه ممکن است عوارض جانبی مانند خونریزی و عفونت نیز ایجاد کنید؛ علاوه بر این، سایر توده‌های بینی ممکن است با پولیپ اشتباه گرفته شوند، بنابراین ضروری است که برای تشخیص حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
سخن پایانی
بیمارانی که مبتلا به پولیپ بینی هستند ممکن است مجبور به تنفس از راه دهان شوند که این مورد منجر به خشکی شدید گلو و در گاهی موارد التهاب و خونریزی در حلق شود، اگر به آن مبتلا هستید و علائم پولیپ را دارید و علائم شما چند روز بعد از شروع مصرف داروها و درمان بهبود پیدا نکرد، بهتر است که به پزشک مراجعه کنید، همچنین در صورت مشاهده هرگونه علائمی از مشکلات احتمالی مثل تورم دور چشم، دید غیرطبیعی، گیجی یا از دست دادن هوشیاری؛ حتما به پرشک فوق تخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید تا تحت نظر پزشک درمان شوید.
