بیماری اوتیسم یکی از بیماری‌هایی است که بیشتر در کودکی تشخیص داده می‌شود، این بیماری درمان ندارد اما می‌توان برای بهبود کودکان مبتلا به این بیماری، از روش‌های درمانی مختلفی استفاده کرد، برای تشخیص این بیماری از گزارش و توضیحات پدر و مادرها کمک گرفته می‌شود.
علائم این بیماری معمولا در سه سال اول زندگی ظاهر می‌شود و برخی کودکان این علائم را از بدو تولد نشان می‌دهند؛ با این حال بعضی‌ها در ابتدا طبیعی به نظر می‌رسند، اما این علائم به طور ناگهانی از ۱۸ تا ۳۶ ماهگی ظاهر می‌شوند، اگر می‌خواهید بدانید اوتیسم چیست، چگونه تشخیص داده می‌شود و از همه مهم‌تر اینکه چه علائمی دارد، مطالعه تا انتهای این مقاله نیتروطب را از دست ندهید.
فهرست محتوای نوشته
هر آنچه که باید در مورد اختلال اوتیسم بدانید!
اختلال اوتیسم (ASD)، یک اصطلاح گسترده است که پزشکان از آن برای توصیف گروهی از اختلالات رشدی عصبی استفاده می‌کنند، این اختلالات با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی مشخص می‌شوند، افراد مبتلا به ASD اغلب علائم یا الگوهای رفتاری محدود، تکراری و کلیشه‌ای را نشان می‌دهند. اوتیسم در پسران ۴ برابر دختران است.
علائم اوتیسم چیست؟
علائم ASD معمولا در اوایل کودکی، بین سنین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی به وضوح آشکار می‌شود؛ با این حال، علائم آن ممکن است زودتر یا دیرتر ظاهر شوند.
علائم اولیه این بیماری ممکن است شامل تاخیر قابل توجه در رشد گفتار یا پیشرفت اجتماعی باشد. DSM-5 علائم اوتیسم را به ۲ دسته تقسیم بندی می‌کند:
- مشکلات ارتباط و تعامل اجتماعی
این مورد می‌تواند شامل مشکلات زیر باشد:
- مسائل مربوط به ارتباطات، از جمله مشکلات به اشتراک گذاری احساسات، به اشتراک گذاشتن علایق یا حفظ مکالمه قبلی و بعدی
- مشکلات ارتباط غیر کلامی، مانند مشکل در حفظ ارتباط چشمی یا خواندن زبان بدن
- دشواری در توسعه و حفظ روابط
- الگوهای محدود یا تکراری از رفتار یا فعالیت‌ها
در این ممکن است بیمار علائم زیر را داشته باشد:
- علائم یا دغدغه‌های ثابت
- افزایش یا کاهش حساسیت به اطلاعات حسی خاص از محیط اطراف خود، مانند واکنش منفی به یک صدای خاص
- حرکات تکراری، جنبیدن یا الگوهای رفتاری
- پایبندی سفت و سخت به روال‌ها یا رفتارهای خاص
ASD می‌تواند شامل طیف وسیعی از مسائل در ارتباط باشد که بسیاری از آن‌ها قبل از ۵ سالگی ظاهر می‌شوند.
این دسته از بیماران با افزایش سن، ممکن است در صحبت کردن مشکل داشته باشند یا مهارت‌های گفتاری بسیار محدودی داشته باشند، سایر کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است مهارت‌های گفتاری را با سرعتی نابرابر بیان کنند، برای مثال اگر موضوع خاصی برای آن‌ها بسیار جالب است، ممکن است واژگان بسیار قوی برای صحبت در مورد آن موضوع ایجاد کنند، اما ممکن است در برقراری ارتباط در مورد چیزهای دیگر مشکل داشته باشند.
علاوه‌بر مسائل ارتباطی و اجتماعی که در بالا گفته شد، اوتیسم شامل علائم مربوط به حرکات و رفتارهای بدن نیز می‌شود، این علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- حرکات تکراری مثل تکان دادن بازوها، چرخیدن یا دویدن به جلو و عقب
- تکرار کلمات یا عباراتی که می‌شنوند
- ناراحت شدن از تغییرات جزئی
- تمرکز شدید روی قسمت‌هایی از اشیاء مثل چرخ کامیون اسباب‌بازی یا موهای عروسک
- توانایی استثنائی، مانند استعداد موسیقی یا قابلیت‌های حافظه
- تاخیر در حرکت، زبان یا مهارت‌های شناختی
- تشنج
- علائم گوارشی مانند یبوست یا اسهال
- نگرانی یا استرس بیش از حد
- سطوح غیرمعمول ترس (بالاتر یا کم‌تر از حد انتظار)
- رفتارهای بیش فعال، بی توجخ یا تکانشی
- عادات یا ترجیحات غذایی غیرمعمول
- الگوهای خواب غیرمعمول
- واکنش‌های احساسی غیرمنتظره
چه چیزی باعث بیماری اوتیسم می‌شود؟
علت دقیق این بیماری ناشناخته است، جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که هنوز هیچ دلیل مشخصی وجود ندارد، اما برخی از عوامل خطر مشکوک برای اختلال ASD عبارتند از:
- جهش‌های ژنتیکی خاص
- وزن کم هنگام تولد
- داشتن یکی از اعضای خانواده مبتلا به این بیماری
- سندروم X شکننده و سایر اختلالات ژنتیکی
- عدم تعادل متابولیک
- سابقه عفونت‌های ویروسی در مادر
- قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی
بیشتر بخوانید: سندرم متابولیک؛ ۵ علامت برای تشخیص آن
چه تست‌هایی برای تشخیص اوتیسم استفاده می‌شود؟
تشخیص ASD شامل انجام آزمایشات ژنتیکی، ارزیابی‌ها و غربالگری‌های رشدی می‌باشد، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می‌کند که همه کودکان در سنین ۱۸ و ۲۴ ماهگی غربالگری ASD را انجام دهند، این غربالگری می‌تواند به تشخیص زود هنگام ASD در کودکان کمک زیادی کند.
درمان اوتیسم
هیچ درمانی برای این اختلال وجود ندارد، در عوض، برای برخی از افراد مبتلا به این بیماری، درمان‌های حمایتی و ملاحظات دیگر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند یا علائم خاصی از بیماری را کاهش دهند.
بسیاری از این رویکردها شامل درمان‌های زیر می‌باشند:
- رفتار درمانی
- گفتار درمانی
- فیزیوتراپی
- کار درمانی
- بازی درمانی
ماساژ، لباس‌های سنگین و پتو، تکنیک‌های مدیتیشن نیز ممکن است به برخی از افراد مبتلا به این عارضه کمک کند تا علائم را مدیریت کنند، با این حال، نتایج حاصل از آن نیز متفاوت خواهد بود، برخی از افراد ممکن است به برخی از رویکردها به خوبی پاسخ دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است این‌گونه نباشند.
اوتیسم و ورزش
هر نوع ورزشی که کودک از آن لذت می‌برد می‌تواند مفید باشد، پیاده‌روی و تفریح ساده در زمین بازی هر دو عالی هستند.
شنا و سایر فعالیت‌های داخل آب می‌تواند هم به عنوان ورزش و هم به عنوان یک فعالیت بازی حسی عمل کند، فعالیت‌های بازی حسی می‌تواند به افراد اوتیسمی که ممکن است در پردازش سیگنال‌های حواس خود مشکل داشته باشند، کمک کند.
گاهی اوقات ورزش‌های تماسی برای کودکان مبتلا به اوتیسم دشوار است، در عوض می‌توانید سایر اشکال تمرینات چالش برانگیز و در عین حال تقویتی را تشویق کنید، با این نکات در مورد دایره بازو، پرش ستاره و سایر تمرینات اوتیسم را برای کودکان شروع کنید.
بیشتر بخوانید: اختلال بیش فعالی (ADHD)؛ هر آنچه که باید بدانید!
سخن پایانی
قبل از اقدام به شروع هرگونه از روش‌های درمانی گفته شده، بهتر است با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید، پزشک متخصص با بررسی علائم و وضعیت بیمار، مناسب‌ترین روش را برای درمان که نتیجه بهتری دارد را انتخاب می‌کند، اگر در حال حاضر نیاز به مشورت با پزشک را دارید اما امکان مراجعه حضوری به پزشک را ندارید، همین حالا می‌توانید با رزرو کردن نوبت از خدمات مشاوره آنلاین نیتروطب به صورت متنی، تلفنی و تصویری بهره ببرید.
با دنبال کردن ما در فضای مجازی ( کانال تلگرام،کانال ایتا) می توانید از آخرین تخفیف‌ها و رویدادهای مهم باخبر باشید.
