هپاتیت D یک عفونت کبدی است که در صورت ابتلا به هپاتیت B می‌توانید به آن دچار شوید و علامت‌های جدی ایجاد می‌کند که منجر به آسیب کبد و نارسایی آن می‌شود؛ درمان خاصی یا واکسنی برای آن وجود ندارد، ولی می‌شود از این بیماری جلوگیری کرد.
در این مقاله از نیتروطب در مورد هپاتیت D، راه انتقال، علامت‌ها، پیشگیری و درمان آن بیشتر بدانید.
فهرست محتوای نوشته
هپاتیت دی چیست؟
این بیماری، یک عفونت ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت (HDV) D ایجاد می‌شود و گاهی آن را هپاتیت دلتا می‌نامند، این مشکل باعث التهاب کبد می‌شود که کار آن را مختل می‌کند و باعث مشکل‌های کبد مانند: زخم‌های کبدی و سرطان آن می‌شود؛ اگر سیروز یا آسیب کبدی به‌وجود آید، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته‌باشید.
برخلاف گونه‌های دیگر، هپاتیت دی می‌تواند کسانی را مبتلا کند که در گذشته یا هم‌اکنون به هپاتیت ب مبتلا شده‌باشند؛ به‌تقریب ۵ درصد از بیماران نوع B به هپاتیت دی دچار می‌شوند. هپاتیت B، از قرارگرفتن در برابر مایعات بدن مانند: خون، ادرار و مایع منی پخش می‌شود.
بیشتر بخوانید: هپاتیت B بیماری بسیار مسری و ۵ راه پیشگیری از آن
هپاتیت D می‌تواند حاد یا مزمن باشد و نوع حاد به‌طور ناگهانی رخ می‌دهد، علامت‌های شدیدتری دارد و خودبه‌خود ازبین می‌رود. اگر عفونت ۶ ماه یا بیشتر طول بکشد، مزمن می‌شود و با پیشرفت آن، احتمال عارضه‌ها افزایش می‌یابد؛ بسیاری از بیماران دچار این بیماری به سیروز یا زخم شدید کبد مبتلا می‌شوند
هیچ درمان خاص یا واکسنی برای هپاتیت D وجود ندارد، ولی می‌توان از آن در کسانی که به گونه‌ی B مبتلا نشده‌اند یا حتا شده‌اند، پیشگیری کرد.
علامت های هپاتیت D چیست؟
هپاتیت دی همیشه نشانه‌ای ایجاد نمی‌کند و هنگامی که علامت‌ها نمایان می‌شود، عبارتنداز:
- زردشدن پوست و چشم (یرقان)
- درد مفصل
- دل‌درد
- استفراغ
- ازدست‌دادن اشتها
- ادرار تیره
- خستگی
نشانه‌ی هپاتیت بی و دی مشابه هستند، بنابراین تشخیص این‌که کدام بیماری باعث این علامت‌ها می‌شود، دشوار است؛ همان‌طور که گفتیم شما حتا می‌توانید HBV و HDV را همزمان داشته‌باشید و در بعضی موردها، این بیماری همراه با نوع B می‌تواند نشانه‌های آن را بدتر کند یا در کسانی که هپاتیت بی بدون نشانه دارند، علامت‌هایی ایجاد کند.
بیشتر بخوانید: آشنایی کامل با ۷ نوع هپاتیت + پیشگیری و درمان آن
چگونه مبتلا می شویم؟
این عفونت واگیردار است و از تماس مستقیم با مایعات بدن بیمار آلوده، منتقل می‌شود مانند موردهای زیر:
- ادرار
- مایعات واژن و منی
- خون
- زایمان، از مادر به نوزادش (نادر)
- لمس زخم‌های باز کسی که ویروس را دارد
- استفاده از وسیله‌های شخصی مانند: تیغ یا مسواک که شاید با خون بیمار، آلوده شده‌باشد
- استفاده از ابزار پزشکی یا دارویی که استریل نشده‌است
هنگامی که به هپاتیت دی مبتلا هستید، حتا پیش از پدیدارشدن نشانه‌های خود می‌توانید دیگران را آلوده کنید
به‌یاد داشته‌باشید از موردهای زیر به ویروس مبتلا نمی‌شوید:
- سرفه یا عطسه‌کردن
- کنار کسی نشستن
- در آغوش‌گرفتن
- دست‌دادن
- ظرف غذای مشترک
همچنین ابتلا به هپاتیت دی از غذا یا نوشیدنی وجود ندارد.
چه کسانی در خطر ابتلا به هپاتیت D هستند؟
- ابتلا به هپاتیت B
- مصرف مواد مخدر
- تماس جنسی با کسی که هپاتیت B یا D دارد
- ابتلا به HIV
بیشتر بخوانید: هپاتیت C؛ با خواندن این مقاله به جواب سوال های خود برسید!
چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر نشانه‌های این بیماری را دارید، باید به‌سرعت توسط پزشک ویزیت شوید؛ اگر نشانه‌ها بدون زردی باشد، پزشک ممکن است به هپاتیت مشکوک نشود.
در صورت تشخیص زودهنگام بیماری، داروهای تجویزی می‌تواند به پیشگیری از نارسایی کبد کمک کند.
اگر در انتخاب پزشک سردرگم هستید، می‌توانید از پزشکان نیتروطب انتخاب کنید و در خانه یا محل کار، بدون هدردادن وقت، ویزیت شوید.
برای تشخیص دقیق، آزمایش خون انجام می‌دهید که می‌تواند آنتی‌بادی‌های بیماری را در خون شما تشخیص دهد؛ اگر مثبت باشد، به این معنی است که شما ویروس آن را دارید.
همچنین در صورت مشکوک‌بودن به آسیب کبدی، سلامت کبد شما را با اندازه‌گیری سطح پروتیین‌ها، آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین در خون شما ارزیابی می‌شود و نتیجه‌ی آن نشان می‌دهد که آیا کبد شما آسیب‌دیده است یا خیر.
یکی دیگر از خدمات نیتروطب آزمایش است که با هزینه‌ی کمتر می‌توانید استفاده کنید.
درمان هپاتیت دی
هیچ درمان خاصی برای حاد یا مزمن آن وجود ندارد و برخلاف گونه‌های دیگر هپاتیت، به‌نظر نمی‌رسد که داروهای ضدویروسی در درمان اثربخش باشد. شاید دوزهای زیادی از دارویی به نام اینترفرون (Interferon) تا ۱۲ ماه به شما داده‌شود؛ اینترفرون گونه‌ای از پروتیین است که از پخش‌شدن ویروس در بدن جلوگیری می‌کند و منجر به بهبودی بیماری می‌شود.
با این حال، حتا پس از درمان، آزمایش بیماران مثبت می‌شود؛ بنابراین پیشگیری از ابتلا به این بیماری مهم است.
پیشگیری
هیچ واکسنی نمی تواند از HDV جلوگیری کند و بهترین راه برای جلوگیری از آن، کاهش خطر ابتلا به هپاتیت بی است، برای دریافت راهنمایی بیشتر در این زمینه می‌توانید با یک کلیک به‌صورت محرمانه با ما در ارتباط باشید.
- از تماس با خون یا مایعات بدن بیمار خودداری کنید
- مواد مخدر مصرف نکنید
- از مصرف الکل خودداری کنید
- با متخصص تغذیه در مورد تغذیه‌ی خوب مشورت کنید؛ اگر به‌دنبال یک متخصص تغذیه‌ی خوب هستید، از کارشناسان نیتروطب مشاوره‌ی تغذیه‌ی ویژه‌ی خودتان را دریافت کنید.
اگر پیش از این هپاتیت B گرفته‌اید، می‌توانید خطر ابتلا به HDV را کاهش دهید با:
- نگه‌داشتن وسیله‌های شخصی مانند: مسواک و تیغ به‌صورت جداگانه
- اگر باید زخم کسی را لمس کنید، دستکش بپوشید
بیشتر بخوانید کبد چرب؛ صفر تا ۱۰۰ تشخیص، درمان و مراقبت از آن
همچنین باید مراقب باشید که دیگران را آلوده نکنید، یعنی پیش از هر بار مراجعه به پزشک و دندانپزشک از بیماری خود بگویید.
و در پایان:
ویروس هپاتیت (HDV) D در کسانی پیدا می‌شود که تماس مستقیم، با مایعات بدن بیمار داشته‌باشند یا ویروس هپاتیت B در بدن آن‌ها باشد، یعنی زمانی رخ می‌دهد که در گذشته به هپاتیت B دچار شده‌باشید یا همزمان با آن به‌وجود می‌آید. این بیماری به ۲ صورت حاد و مزمن است، علامت‌های جدی ایجاد می‌کند، واگیردار است و از تماس مستقیم با مایعات بدن بیمار آلوده، انتقال می‌یابد.
واکسن یا داروی خاصی برای آن وجود ندارد، ولی با ایمن‌شدن در برابر گونه‌ی B قابل پیشگیری است؛ همچنین راه‌های پیشگیری دیگری در بالا برای شما گفتیم که با رعایت‌کردن آن‌ها می‌توانید از ابتلا به این بیماری کبدی جلوگیری کنید. اگر پرسشی دارید و پاسخ آن را نگرفتید، می‌توانید به‌صورت محرمانه با ما در ارتباط باشید یا در بخش کامنت آن را بپرسید.
