ناخنک چشم چیست؟ + ۴ روش جراحی این عارضه

ناخنک چشم یک بیماری رایج در بین افرادی است که وقت خود را اکثرا در بیرون از خانه و در هوای آفتابی و آلوده سپری می‌کنند. این بیماری به شکل بافتی اغلب صورتی‌ رنگ و در امتداد پلک و در داخل چشم تشکیل‌ می‌شود و با توجه به محل و بزرگی آن، قادر است مشکلاتی را در بینایی و دید انسان ایجاد کند. این بافت از گوشه چشم در نزدیکی بینی آغاز شده و به طرف قرنیه چشم کشیده می‌شود.

با وجود اشکال عجیب و غریب و بعضی اوقات ترسناکی که این بیماری به خود می‌گیرد، رشد این بافت درون چشم شما در واقع سرطان نیست و قابل‌استخراج می‌باشد. در این مقاله ما قصد داریم شما را به صورت کامل با ناخنک چشم آشنا کنیم برای آشنایی بیشتر با این موضوع در ادامه مطلب با ما همراه شوید.

ناخنک چشم چیست؟

ناخنک چشم که به نام Pterygium نیز معروف است، ضایعه‌ای گوشتی می‌باشد که از طرف بینی شروع‌ شده و به طرف قرنیه چشم به حرکت شروع می‌کند. این بافت اضافی با گذشت زمان روی سفیدی چشم را می‌پوشاند و در صورتی که به سیاهی و قرنیه چشم برسد قادر است مشکلاتی در بینایی مثل تاری دید و دوبینی ایجاد نماید. اگر ناخنک در هر دو چشم بیمار رشد نماید، ناخنک دوطرفه گفته می‌شود.

در اکثر موارد، بیمار با وجود داشتن ناخنک مشکل جدی نداشته و تنها این احساس را دارد که یک شیء اضافه و مزاحم در چشم او وجود دارد. اگر این بیماری کنترل و مهار نگردد، قرنیه‌ها از دایره‌ای شکل به شکل بیضوی تغییر پیدا می‌کنند و این باعث تاری دید و بروز بیماری آستیگماتیسم می‌شود. این بافت اضافی به علت رشد بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه چشم به وجود می‌آید.

با وجود اینکه این بیماری جدی و خطرناک نمی‌باشد، ولی برای فرد مبتلا ناخوشایند بوده و در طول روز ممکن است فرد احساس کند که جسمی خارجی در داخل چشم وجود دارد.

بیشتر بخوانید: پیر چشمی و تغییرات بینایی؛ تأثیرات و راهکارهای پیشگیری

علت بروز ناخنک چشم

به دلایل مختلفی ناخنک چشم ایجاد می‌شود که برخی از این دلایل شامل موارد زیر می‌باشند:

• اشعه خورشید

اشعه خورشید از جمله دلایل ایجاد ناخنک چشم است. قرار گرفتن به مدت طولانی در معرض نور خورشید خطر ناخنک چشم را افزایش می‌دهد. به خصوص آب می‌تواند اشعه UV خورشید را منعکس نموده و چشم شما را در معرض این خطر قرار دهد.

متخصصان معتقدند که شایع‌ترین علت ناخنک چشم، اشعه فرا بنفش خورشید است.

سایر دلایل بروز ناخنک چشم عبارتند از:

• خشکی چشم
• گرد و غبار
• باد

 تحقیقات نشان می‌دهند که این بیماری بیشتر در افراد بالغ مشاهده می‌شود. بعضی از متخصصان می‌گویند که اگر شما دارای چشم و پوست روشن باشید، شانس گرفتن ناخنک در شما افزایش می‌یابد.

علائم ناخنک چشم

اگر شما نیز به بیماری ناخنک چشم مبتلا شده باشید برخی از علائم زیر را خواهید داشت:

• تاری دید
• دوبینی
• تورم زردرنگ روی ملتحمه
• احساس وجود شیء خارجی در چشم
• احساس سوزش چشم
• احساس سوزن سوزن شدن چشم
• احساس خارش چشم
• قرمزی چشم

بیشتر بخوانید: فیلر زیر چشم؛ چشمان زیبا و جوان با یک تزریق ساده

عوارض ناخنک چشم

ناخنک چشم عوارضی را ایجاد می‌کند که این عوارض شامل موارد زیر می‌باشند:

• اختلال در بینایی

به دلیل رشد ناخنک روی قرنیه، اختلالات فیزیکی در انتقال نور توسط مردمک به داخل چشم‌ها ایجاد می‌گردد که رفته به رفته باعث ضعف بینایی خواهند شد.

• ایجاد آستیگماتیسم

این عارضه در اثر تغییر شکل قرنیه‌ها ایجاد می‌شود.

• خراب شدن ظاهر چشم‌ها

نحوه تشخیص ناخنک چشم

تشخیص این بیماری به شکل‌های مختلفی قابل انجام است که برخی از آن‌ها عبارتند از:

• تست اسلیت لامپ

تشخیص ناخنک چشم به کمک تست اسلیت لامپ قابل انجام است. آزمایش اسلیت لامپ به کمک یک نوع میکروسکوپ انجام می‌گردد که تابش باریکی از نور را بر روی چشم متمرکز می‌نماید. این نور باریک قادر است به پزشک کمک نماید تا ساختارهای رویی و درونی چشم را چک کند.

• تست قدرت بینایی

تست معمول در چشم پزشکی تست قدرت بینایی است و توانایی چشم افراد در دیدن نمادها در فاصله معین سنجیده می‌شود.

• بررسی توپوگرافی قرنیه

در این روش شکل قرنیه به شکل سه بعدی با استفاده از کامپیوتر ترسیم می‌گردد.

پیشگیری از ناخنک چشم

 می‌توان به‌ کمک محافظت از چشم از بروز و تشدید ناخنک چشم پیشگیری کرد روش‌های محافظت از چشم شامل موارد زیر می‌باشند:

• استفاده از عینک‌های آفتابی و کلاه‌های لبه‌دار
• استفاده از تجهیزات محافظ چشم در محیط‌های کاری
• خودداری قرارگیری در برابر محرک‌های محیطی مثل گرد و غبار

درمان ناخنک چشم

اگر علائم این بیماری خفیف باشد افراد به درمان خاصی نیاز نداشته و با استفاده از اشک مصنوعی علائم آن را می‌توانند کاهش دهند. اما در صورتی که به علائمی مانند سوزش، خارش و قرمزی چشم و همینطور مشکلات بینایی دچار شوند؛ روش‌هایی مانند استفاده از قطره یا پمادهای مخصوص برای اشک و مرطوب نمودن چشم‌ها، استفاده از قطرات چشمی جهت از بین بردن قرمزی و التهاب چشم‌ها و به کار بردن قطره‌های استروئیدی برای کاهش علائم قرمزی، خارش، درد و تورم با تجویز پزشک پیشنهاد می‌شود.

ولی اگر این بیماری پیشرفت کند و موجب تغییر شکل قرنیه‌ها شود از جراحی برای درمان آن استفاده می‌گردد. از روش جراحی فقط در صورتی که روش‌های درمانی دیگر برای بهبود و پیشگیری از ناخنک چشم تاثیرگذار نباشند، استفاده خواهد شد.

بیشتر بخوانید: تیرگی زیر چشم؛ ۱۱ علت ، پیشگیری و درمان آن

روش‌های جراحی ناخنک چشم

عمل جراحی ناخنک زمانی انجام می‌گردد که ناخنک دید شما را مختل نماید یا موجب ایجاد آستیگماتیسم شود. در غیر این‌ صورت به غیر از مقاصد زیبایی، ناخنک چشم به عمل جراجی نیازی ندارد. شیوه‌های درمانی که برای حذف ناخنک چشم به کار می‌رود شامل موارد زیر می‌باشند:

• عمل ناخنک چشم و بخیه

شیوه عمل ناخنک چشم اکثر اوقات یکسان می‌باشد ولی بعد از عمل، پزشک ملتحمه را به کمک پیوندی از بافت غشایی جایگزین می‌نماید تا از رشد مکرر ناخنک پیشگیری کند. به‌ صورت‌ کلی این عمل یک عمل سرپایی و غیرتهاجمی می‌باشد که در حدود ۳۰ الی ۴۵ دقیقه انجام می‌شود.

برای انجام این عمل ابتدا چشم پزشک، چشم را بی‌حس می‌نماید تا شما دردی را موقع عمل احساس نکنید. پس از آن ناخنک را همراه با مقداری بافت ملتحمه‌ای که مرتبط با آن است، برمی‌دارد. بعد از آن راه رشد دوباره ناخنک را می‌بندد. پزشکان معمولا از بخیه‌های تجزیه‌پذیر جهت بستن ناخنک چشم استفاده می‌نمایند. استفاده از بخیه زمان بهبود را بالا می‌برد و امکان دارد تا زمان بهبود کامل ناراحتی‌هایی را در چشم‌ خود احساس نمایید. ولی این تکنیک خطر عود دوباره ناخنک چشم را پایین می‌آورد.

• عمل ناخنک چشم و چسب فیبرین

در این روش مثل روش بخیه ابتدا ناخنک و قسمتی از ملتحمه را برمی‌دارند. استفاده از چسب فیبرین باعث می‌شود که ناراحتی چشمی و زمان بهبود به نصف برسد. با توجه به اینکه چسب فیبرین یک محصول مشتق‌ شده از خون می‌باشد، ممکن است خطر انتقال عفونت‌ چشم و بیماری‌های ویروسی چشم را بالا ببرد.

لازم به ذکر است که هر دو شیوه دارای مزیت‌ها و معایبی هستند که می‌بایست آن‌ها را در نظر بگیرید.

• عمل ناخنک چشم به کمک تکنیک صلبیه برهنه

تکنیک دیگر عمل ناخنک چشم به کمک تکنیک صلبیه برهنه است. در این روش، پزشک بافت ناخنک را بدون جایگزینی آن با پیوند بافت‌های دیگر برمی‌دارد. این نوع عمل ناخنک موجب می‌شود که سفیدی زیرین چشم به صورت خود‌به‌خودی بهبود یابد.

• حذف ناخنک چشم به کمک لیزر

 این شیوه به دقت بالایی نیاز دارد که باید پزشک آن میزان دقت را داشته باشد، چون انجام هر بی‌دقتی زمان بهبود را بالا می‌برد و موجب می‌شود شما درد بیشتری را احساس کنید. عمل با لیزر هزینه بیشتری را داشته و احتمال عود دوباره ناخنک چشم را پایین نمی‌آورد.

داروهای جراحی ناخنک چشم

در صورتی که ناخنک موجب قرمزی و تحریک چشم شود، معمولا قبل از تصمیم‌گیری برای شیوه درمان، پزشک دارو‌ها و پماد‌های چشمی که کورتیکواستروئیدها دارند را برای کاهش التهاب چشم تجویز می‌نماید.

مراقبت‌های لازم بعد از درمان ناخنک چشم

بعد از درمان ناخنک چشم، پزشک روی چشم شما را به کمک پد و چسب می‌پوشاند تا از عفونت پیشگیری کند. بهبود کامل چشم بین چند هفته تا الی ماه زمان می‌برد و شما باید کل نکاتی که پزشک به شما می‌گوید، مانند مصرف به‌موقع آنتی‌بیوتیک‌ها و روش تمیز‌ نمودن چشم را رعایت نمایید. به‌ صورت کلی شما باید مراقبت‌هایی که در ادامه ذکر می‌کنیم را مو به مو رعایت کنید:

تا موقعی که پزشک اجازه ندهد، رانندگی نکنید.

• تا دو روز بعد از جراحی، از تماشای تلویزیون یا مطالعه خودداری نمایید.
• تا یک روز بعد از جراحی، دوش نگرفته و حمام‌ نروید.
• چشم‌ها را به‌آرامی شسته و زمانی‌که در برخورد با آب هستند، چشم‌های خود را ببندید.
• موقع خواب چشم‌ها را به کمک محافظ چشم بپوشانید.
• تا ۷ روز بعد از جراحی از آرایش چشم خودداری نمایید.
• تا یک هفته بعد از جراحی ورزش نکنید.
• تا یک ماه از انجام شنا و ورزش‌های آبی خودداری کنید.
• حداقل تا سه ماه بعد از جراحی از مالیدن چشم‌ها پرهیز نمایید.

بیشتر بخوانید: علت خارش چشم و تاری دید | ۵ روش پیشگیری و درمان آن

جمع بندی

ناخنک چشم یک تومور چشمی خوش‌خیم می‌باشد که اگر به طرف قرنیه کشیده نشده باشد، معمولا عوارض خاصی نخواهد داشت، ولی برای اکثر بیماران به علت تاثیر در ظاهر آن‌ها این سوال که ناخنک چشم چیست و چرا ایجاد می‌شود همیشه موجود است. ما در این مقاله تلاش کردیم شما را با این بیماری و راه‌های درمان آن بیشتر آشنا نماییم.