بیماری های مقاربتی؛ ۹ نشانه مهم + مهمترین آنها

بیماری‌های مقاربتی عفونت‌هایی هستند که از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. تماس به‌طورمعمول واژینال، دهانی یا مقعدی است. اما گاهی می‌توانند از طریق تماس فیزیکی صمیمی دیگری منتقل شوند. به این دلیل است که برخی از بیماری های مقاربتی مانند تبخال و H.P.V از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شوند.

بیماری‌های مقاربتی یا عفونت‌های مقاربتی (STI) به‌طورمعمول از طریق تماس جنسی به دست می‌آیند.

گاهی این عفونت‌ها می‌توانند از راه‌های غیر جنسی مانند از مادر به کودک در دوران بارداری ، زایمان، از طریق تزریق خون یا از طریق سوزن‌های مشترک منتقل شوند. این بیماری‌‌ها همیشه نشانه‌ای ندارند. ممکن است از افرادی که کاملاً سالم به نظر می‌رسند و حتا نمی‌دانند عفونت دارند،به عفونت‌های مقاربتی مبتلا شوید.

 چه چیزی باعث بیماری‌های مقاربتی می‌شود؟

باکتری‌ها،ویروس‌ها و انگل‌ها می‌توانند بیماری‌های مقاربتی ایجاد کنند.

مهم‌ترین بیماری‌های مقاربتی

بیش‌از ۲۰ نوع بیماری مقاربتی وجود دارد که شایع‌ترین آنها عبارتند از:

• کلامیدیا: کلامیدیا یک بیماری شایع است. این بیماری توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. زنان ممکن است به کلامیدیا در دهانه رحم، رکتوم یا گلو مبتلا شوند. مردان ممکن است به کلامیدیا در مجرای ادرار (داخل آلت تناسلی)، رکتوم یا گلو مبتلا شوند.
• تب‌خال ناحیه تناسلی: تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می‌شود. می‌تواند باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی، مقعدی، باسن و ران شود.
• سوزاک: باکتری‌هایی که باعث سوزاک می‌شوند می‌توانند دستگاه تناسلی،دهان یا مقعد را آلوده کنند.
• H.I.V و ایدز: ویروس نقص ایمنی انسانی است.این ویروس با از بین بردن یک نوع گلبول سفید که به مبارزه با عفونت کمک می‌کند، به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌رساند.
• H.P.V: ویروس پاپیلومای انسانی گروهی از ویروس‌های مرتبط به هم هستند که می‌توانند باعث ایجاد زگیل در قسمت‌های مختلف بدن شوند.

بیشتر بخوانید: انواع مختلف واکسن HPV را بهتر بشناسید

• سیفلیس: این بیماری توسط باکتری ایجاد می‌شود. مرحله اولیه سیفلیس باعث ایجاد یک زخم کوچک و بدون درد می‌شود.
• تریکومونیازیس: این بیماری توسط یک انگل ایجاد می‌شود.

نشانه‌های شایع بیماری‌های مقاربتی

بیماری‌های مقاربتی همیشه نشانه‌ای ندارند یا ممکن است فقط نشانه خفیفی ایجاد کنند. به همین دلیل ممکن است عفونت داشته باشید و آن را ندانید، اگرچه هنوز هم می توانید آن را به افراد دیگر منتقل کنید.

شایع‌ترین نشانه‌های این بیماری‌ها عبارتند از: 

• زخم یا برجستگی در ناحیه تناسلی یا در ناحیه دهان یا مقعد
• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح از آلت تناسلی
• ترشحات غیرمعمول یا بد بوی واژن
• خونریزی غیرمعمول واژینال
• درد هنگام مقاربت جنسی
• درد در قسمت پایین شکم
• تب
• بثورات روی تنه، دست‌ها یا پاها

نشانه‌ها ممکن است چند روز پس از مواجهه به‌وجود بیایند.با این‌حال، بسته به ارگانیسمی که باعث عفونت مقاربتی می‌شود، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا مشکل قابل توجهی برای شما به‌وجود بیاید.

چگونه بفهمیم به بیماری مقاربتی مبتلا شده‌ایم؟

اگر سابقه جنسی شما و نشانه‌های فعلی نشان می‌دهد که شما یک بیماری مقاربتی دارید،پزشک شما را معاینه فیزیکی برای بررسی نشانه‌های عفونت(بثورات پوستی، زگیل، ترشح‌ها) می‌کند.

آزمایش‌های آزمایشگاهی می‌توانند علت را شناسایی کنند.این آزمایش‌ها عبارتند از:

• آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند تشخیص H.I.V و یا مراحل پایانی سیفلیس را تایید کند.
• نمونه ادرار
• نمونه‌های مایع: اگر زخم‌های باز تناسلی دارید، پزشک ممکن است مایع و نمونه‌هایی از زخم‌ها را برای تشخیص نوع عفونت بررسی کند.

درمان بیماری‌های مقاربتی

درمان بیماری‌ها یا عفونت‌های مقاربتی ناشی از باکتری‌ها به‌طورمعمول آسان‌تر است. عفونت‌های ویروسی را می‌توان کنترل کرد، اما همیشه نمی‌توان آنها را درمان کرد.

اگر باردار هستید و یک عفونت مقاربتی دارید، درمان فوری می‌تواند از ابتلای کودک شما جلوگیری کند یا خطر ابتلا را کاهش دهد.

درمان این عفونت‌ها، بسته به نوع عفونت، به‌طورمعمول یکی از موارد زیر است:

• آنتی‌بیوتیک‌ها: آنتی بیوتیک ها، اغلب در یک دوز، می‌توانند بسیاری از عفونت‌های باکتریایی و انگلی مقاربتی مانند سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا و تریکومونیازیس را درمان کنند. به‌طور کلی، شما درمان سوزاک و کلامیدیا را به طور همزمان دریافت خواهید کرد زیرا این دو عفونت اغلب با هم ظاهر می شوند. پس از شروع درمان آنتی بیوتیکی، باید آن را طبق دستور پزشک خود تکمیل کنید. همچنین، مهم است که تا هفت روز پس از اتمام درمان آنتی بیوتیکی و بهبود هر گونه زخم، از رابطه جنسی خودداری کنید. متخصصان همچنین پیشنهاد می‌کنند که زنان در حدود سه ماه بعد دوباره آزمایش شوند زیرا احتمال عفونت مجدد زیاد است.
• داروهای ضد ویروس: اگر تبخال یا H.I.V دارید، یک داروی ضد ویروسی برای شما تجویز می شود. اگر درمان سرکوب‌کننده روزانه را با یک داروی ضد ویروسی تجویزی ترکیب کنید، عود تبخال کمتری خواهید داشت. داروهای ضد ویروسی می توانند عفونت H.I.V را برای سال‌های زیادی تحت کنترل نگه دارند. با این‌حال، شما همچنان ناقل ویروس خواهید بود و می توانید آن را منتقل کنید، اگرچه خطر کمتر است.

بیشتر بخوانید: مقاومت آنتی بیوتیکی، تهدیدی برای پیشرفت داروها

اگر عفونتی مرتبطی داشته‌اید، از پزشک خود بپرسید که چه مدت پس از درمان باید آزمایش را تکرار کنید. آزمایش مجدد شما این اطمینان را حاصل می‌کند که درمان موثر بوده و خود را دوباره آلوده نکرده‌اید.

چگونه از بیماری‌های مقاربتی پیشگیری کنیم؟

استفاده صحیح از کاندوم، خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را کاهش می‌دهد، اما به‌طور کامل از بین نمی‌برد.

اگر آزمایش‌ها نشان می‌دهد که شما یک عفونت مقاربتی دارید، باید به شریک جنسی خود، از جمله شریک فعلی خود و هر شریک دیگری که در سه ماه تا یک سال گذشته داشته‌اید، بگویید تا آزمایش شوند و در صورت ابتلا هرچه سریع‌تر تحت درمان قرار گیرند.

اطلاع رسانی رسمی و محرمانه شریک زندگی می‌تواند به محدود کردن گسترش این عفونت‌ها به ویژه سیفلیس و H.I.V کمک کند. این عمل همچنین افراد در معرض خطر را به سمت مشاوره و درمان مناسب هدایت می‌کند.

روش‌های مقابله و پیشگیری

فهمیدن اینکه شما یک بیماری یا عفونت مقاربتی دارید می تواند آسیب زا باشد. اگر دیگران را آلوده کرده باشید، ممکن است عصبانی شوید یا احساس شرمندگی کنید. در بدترین حالت،یک عفونت مقاربتی می تواند باعث بیماری مزمن و مرگ شود.

این پیشنهادات می تواند به شما در مقابله کمک کند:

• از سرزنش کسی بپرهیزید
• با کارکنان مراقبت بهداشت صادق باشید. وظیفه آنها قضاوت کردن شما نیست، بلکه ارائه درمان و جلوگیری از گسترش اینگونه عفونت‌ها است.       هر چیزی که به آنها می‌گویید محرمانه است.
• با بخش بهداشت تماس بگیرید. بخش‌های بهداشت محلی برنامه‌های عفونت مقاربتی دارند که آزمایش‌ها، درمان و خدمات مرتبط را به صورت محرمانه انجام می‌دهند.

بیشتر بخوانید: بیماری گال و عوارض آن: شناخت نشانه‌ها و ۴ دارو جهت درمان

با دنبال کردن ما در فضای مجازی ( کانال تلگرام،کانال ایتا) می توانید از آخرین تخفیف‌ها و رویداد های مهم باخبر باشید.

بیماری‌های جنسی می‌توانند با نشانه‌های مختلفی همراه باشند که ممکن است باعث ناراحتی و اختلال در سلامت جنسی و عمومی فرد شوند. در صورت تجربه هریک از این نشانه‌ها، مهم است به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان صحیح را دریافت کنید. همچنین، برای پیشگیری از بیماری‌های جنسی، استفاده از روش‌های موثر مانند استفاده از کاندوم و مراقبت از بهداشت جنسی بسیار حائز اهمیت است.