حمله پانیک چیست و چه علائمی دارد؟ ۶ نکته برای کاهش اختلال هراس

زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
حمله پانیک

حمله پانیک (Panic Attack) یک هجوم ناگهانی از حس ترس و اضطراب است که این اختلال علائم جسمی و روانی متعددی را ایجاد می‌کند. همه ما در طول زندگی خود دچار احساسات اضطراب و ترس شده‌ایم، این واکنش‌ها طبیعی هستند و بدن در مواقع لازم چنین واکنش‌هایی را از خود نشان می‌دهد. حملات پانیک نیز شرایط مشابهی دارد، یعنی فرد دچار به این اختلال به طور منظم حملات ناگهانی وحشت و ترس را تجربه می‌کند که اغلب این واکنش‌ها بدون دلیل خاصی هستند.

هر آنچه که باید درباره حمله پانیک بدانید!

حمله پانیک یا اختلال هراس زمانی رخ می‌دهد که حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره را تجربه می‌کنید، که اغلب بدون علت مشخصی بروز می‌کنند. ممکن است زمانی دچار حمله پانیک شوید که احساس ترس یا ترس ناگهانی و طاقت فرسا می‌کنید که دلیل واضحی ندارد، همچنین ممکن است علائم فیزیکی نیز وجود داشته باشد، مانند ضربان قلب، مشکلات تنفسی و عرق کردن.

علائم اختلال هراس می‌تواند طاقت فرسا و ترسناک باشد، البته که می‌توان آن‌ها را با درمان مدیریت و بهبود بخشید. کمک کردن مهم‌ترین بخش کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی شما است.

علائم حمله پانیک

حملات پانیک باعث ایجاد ترس شدید می‌شود که به طور ناگهانی و اغلب بدون هیچ هشداری شروع می‌شود. یک حمله معمولا بین ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. در موارد شدید، علائم ممکن است بیش از یک ساعت نیز طول بکشد، این تجربه برای همه متفاوت است و علائم اغلب در افراد مختلف، متفاوت می‌باشد.

علائم رایج مرتبط با حمله پانیک عبارتند از:

  • ضربان قلب تند یا تپش قلب
  • تنگی نفس
  • احساس خفگی یا سفتی در گلو
  • سرگیجه
  • سبکی سر
  • حالت تهوع
  • درد شکم یا ناراحتی معده
  • عرق کردن
  • احساس لرز
  • ترس از مردن
  • درد یا سفتی قفسه سینه
  • بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست، پاها و صورت

گاهی اوقات حمله پانیک توسط یک رویداد خاص یا محرک خارجی ایجاد می‌شود، اما در موارد دیگر، علائم حمله پانیک بدون هیچ دلیل مشخصی رخ می‌دهد.

اضطراب

چه چیزی باعث اختلال پانیک می‌شود؟

علت این اختلال به طور کامل شناخته نشده است و تحقیقاتی برای آن در حال انجام است، اما ۲ احتمال کلیدی برای ایجاد این عارضه وجود دارد که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

  1. ژنتیک

اختلال هراس ممکن است یک جزء ژنتیکی داشته باشد، محققان ادعا کردند که ۴۰ ژن مختلف را پیدا کرده‌اند که با اختلال هراس مرتبط هستند که بیش‌تر آن‌ها به سیستم انتقال دهنده‌ی عصبی بدن ما (که ارتباطات بین سلول‌های عصبی ما را تنظیم می‌کنند) مرتبط هستند.

  1. اضطراب

داشتن یک اختلال اضطرابی با اختلال هراس مرتبط است. اضطراب معمولا به صورت نگران بودن، عصبی بودن یا غرق شدن ظاهر می‌شود. به عنوان مثال، اضطراب اجتماعی ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که در مورد اجرا در موقعیت‌های اجتماعی یا محیط‌هایی با افراد زیادی عصبی هستید. همچنین ممکن است علائم فیزیکی مانند عرق کردن و لرزیدن نیز داشته باشید.

علائم اضطراب عبارتند از:

  • نگران بودن
  • پریشانی
  • ترس

علائم حمله پانیک در مقابل حمله اضطراب

حملات پانیک و اضطراب ممکن است شبیه به هم باشند و علائم عاطفی و فیزیکی زیادی را به اشتراک بگذارند. فرد مبتلا می‌تواند هر دو اضطراب و اختلال هراس را همزمان تجربه کند.

به عنوان مثال، ممکن است هنگام نگرانی در مورد یک موقعیت بالقوه استرس‌زا، مانند یک سخنرانی مهم در محل کار، اضطراب را تجربه کنید. هنگامی که روز موقعیت می‌رسد، اضطرای ممکن است با حمله پانیک به اوج خود برسد.

درمان اختلال هراس

مشابه سایر رویکردهای اضطرابی، این اختلال را نیز می‌توان از طریق درمان از جمله تغییر سبک زندگی و در برخی موارد، دارو درمانی نیز علائم آن را کاهش داد و یا از بین برد. چندین روش برای کاهش علائم این اختلال وجود دارد که می‌توانید در خانه آن‌ها را انجام دهید، این روش‌ها عبارتند از:

  • خواب کافی
  • حفظ یک برنامه منظم
  • پیروی از یک سبک زندگی سالم
  • ورزش کردن به طور منظم
  • دوری از محرک‌هایی مثل کافئین

بیشتر بخوانید: ورزش در خانه؛ ۱۹ وسیله قابل استفاده در منزل

دم‌نوش اسطوخودوس

درمان گیاهی

استفاده از داروهای گیاهی زیر می‌تواند به پیشگیری یا کاهش علائم حملات این بیماری کمک زیادی کند.

  • دم‌نوش اسطوخودوس
  • دم‌نوش بابونه
  • دم‌نوش گل گاو زبان
  • عرق بیدمشک
  • عرق بیدمشک
  • دم‌نوش آرامش (بهار نارنج، گل گاو زبان و اسطوخودوس)

۶ نکته برای کاهش و از بین بردن علائم اختلال هراس

با رعایت ۶ نکته زیر می‌توانید علائم این بیماری را کاهش دهید و آن را کنترل و مدیریت کنید.

  • فعالیت بدنی داشته باشید، فعالیت‌های هوازی می‌تواند بر روحیه شما تاثیر آرام بخش موثری داشته باشد.
  • خواب کافی داشته باشید، به اندازه کافی بخوابید تا در طول روز احساس خواب آلودگی نکنید.
  • از مصرف الکل، مواد مخدر و سیگار کشیدن خودداری کنید، همه این موارد می‌توانند باعث تشدید علائم اختلال شوند.
  • استفاده از کافئین را به حداقل خود برسانید، زیرا ممکن است علائم اضطراب را بیش‌تر کند.
  • تکنیک‌های مدیریت استرس و آرامش را تمرین کنید؛ برای مثال تمرین یوگا، تنفس عمیق می‌توانند مفید باشند.
  • به برنامه درمانی خود پایبند باشید، اگر مواجهه با حملات بیماری ممکن است دشوار باشد اما پایبندی به برنامه و پیروی کردن از آن می‌تواند به شما برای درمان کامل این عارضه کمک زیادی کند.

دارو

دارو درمانی حمله پانیک

داروهای ضد هراس می‌توانند به کاهش علائم مرتبط با حملات پانیک و همچنین افسردگی کمک کنند. در حال حاضر چندین نوع دارو برای مدیریت علائم حملات این بیماری موثر است، از جمله:

  • مهارکننده‌های باز جذب سروتونین (SSRIs)

این داروها به دلیل داشتن خطر کم عوارض جانبی جدی، به عنوان اولین انتخاب برای درمان حملات این بیماری توصیه می‌شوند. SSRIsهای تایید شده توسط سازمان غدا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان اختلال هراس شامل فلوکستین، پاروکستین و سرترالین هستند.

  • مهارکننده‌های باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)

این داروها دسته دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند که توسط FDA برای درمان این بیماری تایید شده‌اند.

  • بنزودیازپین‌ها

این داروها آرام بخش سیستم عصبی مرکزی هستند، بنزودیازپین‌هایی که توسط FDA برای درمان اختلال هراس تایید شده‌اند شامل آلپرازولام و کلونازپام هستند. این داروها باید به طور کوتاه مدت استفاده شوند، زیرا می‌توانند عادت ایجاد کنند و باعث وابستگی روحی یا جسمی شوند.

بیشتر بخوانید: قرص‌ های ضداسترس و اضطراب؛ مکانیسم عمل، کارکردها و کاربردهای مختلف

سخن پایانی

در این مقاله هر آنچه را که باید درباره اختلال هراس بدانید را بررسی کردیم، اکنون شما با تمامی علائم، عوارض و درمان‌های این بیماری آشنا هستید، بنابراین نباید نسبت به هیچ کدام از علائم آن بی توجه باشید و در صورت مشاهده اولین علامت آن بهتر است پزشک خود را از آن مطلع کنید.

توصیه می‌کنیم به صورت سر خود از هیچ کدام از داروهای نام برده شده استفاده نکنید، زیرا ممکن است با داروهای دیگر تداخل دارویی داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی خاصی روی بدن شما شوند. بنابراین بهتر است مشکل‌تان را با پزشک متخصص در میان بگذارید تا روند درمان به صورت صحیح انجام شود.